"എന്തിനു ഊരീ പ്രിയേ! ഈ പൊന്മോതിരങ്ങള് ,
ചന്തമേകുന്നു ഇവക്കു നിന് കരാംഗുലികള്"
"കല്ല് കല്ല്യാണിയായതാം ഒരു കഥ
വല്ലഭാ ഞാന് കേട്ടൂ; നിന് പാദസ്പര്ശത്താല്!
ഉണ്ടേറേ കല്ലുകള് എന് മൊതിരങ്ങളില്,
ഉണ്ടവയില് നവരത്നമോതിരങ്ങളും
തെല്ലുണ്ട് ഭയം! എനിക്കി ശയ്യാഗൃഹത്തില്
കല്ല്യാണിമാരുണ്ടായാലോ നിന് സ്പര്ശത്താല്!"
"വേണ്ടല്പ്പവും ഭയം ഈ മണിയറയില്
ഏകപത്നീവൃതം ഞാനെടുത്തൂ ദേവീ
കല്ല്യാണിമാരെത്രയുണ്ടായാലും പാരില്
കല്ല്യാണി നീ മാത്രമെനിക്കു പത്നി"
ഓതിപോല് ശ്രീരാമന് മാരുതീകര്ണ്ണങ്ങളില്
സീതക്കു നല്കാനീ അടയാളവാക്യം!