പ്രാര്‍ഥന

അജ്ഞാനമന്ധകാരം ജ്ഞാനമോ പ്രകാശവും
വിജ്ഞാന ലോകമെത്താന്‍ മാര്‍ഗ്ഗം തുറന്നീടണേ !
രോഗങ്ങള്‍ ദു:ഖകരം ആരോഗ്യം ആഹ്ളാദവും
ദു:ഖത്തെ നേരിടുവാന്‍ ശക്തി ലഭിച്ചീടണേ !
കാമമൊഹാദികലും ലോഭവും മാത്സര്യവും
കെട്ടുകള്‍ നെയ്തു നമ്മേ അടിമയായ്‌ മാറ്റീടുന്നു,
കെട്ടുകള്‍ പൊട്ടിച്ചീടാന്‍ കെല്‍പുലഭിച്ചീടണേ !
നിത്യ സത്യത്തിന്‍ ജ്ഞാനമുള്ളിലുദിച്ചീടണേ
മാനവ ഹ്രിദയമാം വീണയിലുണരട്ടെ
മാധവ സ്നേഹത്തിണ്റ്റെ രാഗതരംഗമെന്നും

ശുഭം

വെളിച്ചം വരട്ടെ

അന്ധകാരത്തിന്നറുതിവരുത്തുവാന്‍
പന്തംകൊളൂത്തിക്കളത്തിലിറങ്ങുന്ന
ധന്യനാം ഗുരുനാഥന്‍ സൂര്യദേവനെ
വന്ദിക്കുന്നു, സൂര്യഗായത്രിമന്ത്രത്താല്‍!

പഞ്ചഭൂതാത്മകം ലോകത്തെക്കാണുവാന്‍
പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളിലഗ്രജന്‍ കണ്ണിനും
ഇന്ദ്രജാലം നിറക്കും മനക്കണ്ണിനും
കണ്ണായ കണ്ണനെ കൈതൊഴുന്നു,സദാ

നേത്രരോഗങ്ങളാല്‍ പീഡിതരാമൊരു-
കൂട്ടം ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ കാഴ്ച ലഭിക്കുവാന്‍
യ്ജ്ഞം നടത്തുമനേകം വിദഗ്ദ്ധര്‍ക്ക്‌
നേരുന്നൊരായിരം മംഗളാശംസകള്‍

ശുഭം

നേത്രശസ്ത്രക്രിയയെത്തുടര്‍ന്ന്‌ കാഴ്ച കിട്ടിയ ഒരു വ്യക്തി.

വഎ

രാധ

വൃന്ദാവനത്തിലൊരു പേരാലിൻ ചുവട്ടിൽ
ചിന്താമഗ്നയായ്‌ നിൽപ്പവളേ.......
ചിന്താമഗ്നയായ്‌ നിൽപ്പവളേ....
അകലത്തിലലിയുന്ന വേണുനിനാദത്തിൽ
അറിയാതെ ഒരിനിമിഷം അലിഞ്ഞുപോയോ?
നീ, അറിയാതെ ഒരു നിമിഷം അലിഞ്ഞുപോയോ?
ഇനിവരും ദ്വാപരയുഗത്തിലെ കണ്ണന്റെ
കളികൂട്ടുകാരിയാകാൻ മോഹമുണ്ടോ,
നിനക്ക്‌,കളികൂട്ടുകാരിയാകാൻ മൊഹമുണ്ടോ?
പലകാലം ബ്രഹ്മത്തിൻ നിഴലായ നിനക്കിനി
പുതിയൊരു ജന്മത്തിൻ കാര്യമുണ്ടോ,
പുതിയൊരു ജന്മത്തിൻ കാര്യമുണ്ടോ?

ശാസ്താവിനോട്‌

ഹരിഹരപുത്രന്റെ തിരുനാമം ജപിക്കുമ്പോൾ
അതിരറ്റ സന്തോഷമെൻ ഹൃദയത്തിൽ നിറയുന്നു
കലികാലവൈഭവത്താൽ ഉരുകും ഹൃദന്തങ്ങളിൽ
പുതുമഴയായിവരും ശരണമന്ത്രങ്ങളെല്ലാം
അതിരില്ലാമോഹങ്ങളാൽ കദനം ചുമക്കുന്നോർ
ഞങ്ങൾക്കഭയമേകീടണേ നിത്യചൈതന്യമേ!
അകതാരിൽ അമരുന്ന ചൈതന്യമറിയാതെ
അലയുന്നു നാം വൃഥാ ശിൽപത്തിൻ ഭംഗി കാണാൻ.
അഴകോടെ ഒഴുകിയെത്തും പമ്പയിൽ കുളിച്ചുതോർത്തി
മലനിരകൾ താണ്ടി തളർന്നിരിക്കുമ്പോൾ
ഒരു ചെറുതെന്നെലായ്‌ എന്നരികിലെത്തണേ
പരിതാപമകറ്റുവാൻ തമ്പുരാനേ!
തിരുമുമ്പിലെത്തി കൈ കൂപ്പി നിന്നിടുമ്പോൾ
നിറയണേ ഹൃദയത്തിൽ നിൻ ദിവ്യരൂപം
ഒടുവിൽ മലയിറങ്ങി കദനക്കടലിലാണ്ടു
വഴിയറിയാതെ ഞങ്ങളലഞ്ഞിടുമ്പോൾ
ഒരുമണിവിളക്കായ്‌ അകതാരിൽ തെളിയണേ
ഒരുകോടി ഭാനുസമപ്രഭാപൂരമേ!

കാവിലമ്മയോട്‌

കുന്തിപ്പുഴയുടെ തീരത്തു നിൽക്കുന്ന
ചന്തമിയന്നൊരു ദേവിതൻ ക്ഷേത്രത്തിൽ
വാണരുളീടുന്നു ദേവി മഹേശ്വരി
ദാരികനെ കൊന്ന ശ്രീഭദ്രകാളി!
ദേവിതൻ കൺകളിൽ തിനാളമുണ്ട്‌
സർവ്വവും പൂതമാക്കുമൊരഗ്നി
ഒരുകയ്യിൽ ഒളിമിന്നും പടവാളുമുണ്ട്‌
മറുകയ്യിൽ കൂർത്ത ചുരികയുമുണ്ട്‌
ഇനിയൊരു കയ്യിലോ ശൂലവുമുണ്ട്‌
ഇതരത്തിൽ ദാരികൻ തലയുമുണ്ട്‌
കണ്ണിൽ സ്ഫുരിക്കുമൊരഗ്നിയാലെന്റെ
ഉള്ളിലഹങ്കാരം ഭസ്മമാകട്ടെ!
കയ്യിലമരും പടവാളു കൊണ്ടെന്റെ
ഉള്ളിലസൂയതൻ വേരറുക്കട്ടെ!
മൂർച്ചയേറും ചുരികയാലെന്നുടെ
കാമമോഹങ്ങളെ ഛേദിച്ചിടട്ടെ!
വേറിട്ട ദാരികൻ തലയെന്നപോലെ
മാറട്ടെ എന്നിലെ മദമാത്സര്യങ്ങൾ!
ദാരികനെന്നിൽ തലയുയർത്തും നേരം
ശൂലത്താലവനുടെ തലയറുത്തീടണേ!

പുഴയുടെ രോദനം

താഴത്തു താളത്തിൽ ഇഴയും പുഴയുടെ
തീരത്തു ഞാൻ വന്നു നിന്ന നേരം
മണൽ വാരി ശോഷിച്ചു ചാലായിമാറിയ
പുഴയുടെ രോദനം ചെവിയിലെത്തി.
"ജലമൂറ്റിയെടുത്ത മനുഷ്യരെൻ
ജലനിധിയാകവെ കവർന്നെടുത്തു
മണൽ വാരിവാരിയിനിയവരെന്റെ
വാരിയെല്ലും മുറിച്ചെടുക്കും
അനുദിനം തള്ളുന്ന മാലിന്യമിന്നെന്റെ
ശ്വാസഗതിയ്കും തടസ്തമായി!
മീൻ പിടിക്കാൻ വിഷം കലക്കിയവരെന്റെ
മക്കളെയെല്ലാം കൊന്നൊടുക്കി
എന്നു വരുമിനി ധന്യരാം മാനവർ
ഭഗീരധനെപോൽ പ്രയത്നശാലി!
അന്ത്യശ്വാസം വലിക്കുമൊരമ്മതൻ
ചാരത്തിരിക്കാൻ,ഒന്നു തലോടുവാൻ!!!